11/29/2008

GEDICHTEN

MIJN BEERTJE
(voor maja)

mijn beertje heeft geen naam
een naam moet ik nog vinden
't zou simpel beertje kunnen zijn
en dan is beertje dus zijn naam

of zal 'k er toch maar tom van maken
in plaats van simpel beertje zonder meer
beertje is geen echte naam
jammer zeg
zal het beertje zijn of wordt het tom
ik kan 't hem hier niet vragen
want tom of beertje slaapt
in aalter in den uilenhoek
dat is hier meer dan ver vandaan
en hij slaapt daar zonder naam

in mijn bed
dat is mijn eigen bed
bij mama en bij papa thuis
een bed onder het dak
een lekker bed hier ver vandaan
daar slaapt mijn beertje
daar slaapt hij zonder naam
en beertje zonder naam is bruin
geen donkerbruin maar licht
zo ligt dat beertje
lichtbruin berentommeke
beertje zonder naam
thuis ver weg ligt hij
in aalter in den uilenhoek
te dromen van de honing in de maan



HET BONTE KLEED
(voor eva)

op de oevers van ‘t heelal
zwengelen de engelen de kleuren aan
rood tot rood als liefde
en geel tot geel da’s nooit te veel
maar pas op want geel-oranje
da’s alleen voor spanje!
en blauw is in dat hoofd van jou
en groen is van een autootje van toen
en zijn ze paars vergeten
dat zullen wij nooit weten!



WAAROM
(voor Lucas, met Lucas)

vraag mij niet waarom
als je mij vraagt waarom
dan zeg ik
vraag mij niet waarom
waarom wel waarom niet
ik weet het niet
vraag het niet
vraag mij niet waarom
ik weet het niet waarom
neen vraag het niet
vraag het niet waarom
vraag mij niet
vraag mij niet waarom



LANGS DE DOKKEN

(liedjestekst voor Nicolas)

Vandaag gewandeld langs de dokken
op de boten stond hun naam
ik had die namen maar te lezen
het zingen is vanzelf gegaan

Feloek lag daar bij Doria
Maranta keek ze beiden aan
elders zag ik La Nucia
alles heb ik niet verstaan

namen spiegelen in het water
meeuwen krijsen rond een mast
witte torens zonder gaten
kranen rusten zonder last

Cyrano glijdt voorbij La Luna
Liszt en Peter liggen stil
net niet zinken doet Fortuna
't is niet altijd wat men wil

Kayak knipoogt naar Helena
Rife in manus komt eraan
Linjad is wat oud en wrakkig
Serena is reeds heengegaan

Vandaag gewandeld langs de dokken
op de boten stond hun naam
ik had die namen maar te lezen
't zingen is vanzelf gegaan

Dirk Verhaegen



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Blogarchief