WALT WHITMAN

GEEST DIE DIT LANDSCHAP SCHIEP

Geest die dit landschap schiep
Deze chaos van ruige rode rotsen
Deze gewaagde toppen op weg naar de hemel
Deze ravijnen, beken wild en helder,
deze naakte frisheid
Deze vormloze arrangementen,
om geen andere reden gemaakt tenzij henzelf
Ik ken je, wilde geest - wij waren in contact
Ook ik maak zulke arrangementen,
om geen andere reden dan henzelf
Heeft men mijn liederen niet verweten dat het ze aan kunst ontbrak?
Dat ze de fijn delicate regels niet respecteerden?
De maat van de dichter, de voltooide gratie van de tempel,
de gepolijste esthetiek van de boog en de zuil?
Maar jij die je hier verheugt - geest die dit landschap schiep
Jou zijn ze niet vergeten

Walt Whitman (vertaling Dirk Verhaegen)