'Urenlang verkeerden we in een roes, door de muziek smolten alle verschillen tussen ons als sneeuw voor de zon. Het was alsof de stemmen er weet van hadden waar wij vandaan kwamen en waar we heen gingen, alsof zij het geheim kenden, het antwoord op de eeuwige vraag waarom. Ze leken ons het enige wat niet zou vergaan - zelfs als alles al zou zijn vergaan, de aarde, de sterren, ons melkwegstelsel en wijzelf, zouden die stemmen nog in het uitgestorven heelal, in het niets weerklinken. Zij waren hetgeen van ons zou resteren, de boodschap over ons, over de schoonheid, het verlangen en de eenzaamheid van de menselijke soort.'
Natascha Wodin: Nastja's tranen
Atlas Contact, 2022, ISBN 978 90 450 4659 4