LI PO

TEN ZUIDEN VAN DE JANGTSEKIANG, LENTE IN GEDACHTEN

Hoe dikwijls nog zie ik de lente weer groen,
Of gele vogels onvermoeibaar zingend?

De weg huiswaarts eindigt aan de hemelrand.
Hier voorbij de rivier, mijn oude haren wit,

Mijn hart reeds hoog in noordelijke wolkenwegen,
Ben ik schaduw in de maanverlichte bergen van het zuiden.

Mijn leven een vlam verspilde overvloed, mijn oude
Velden en tuinen in onkruid zoek, waar

Ga ik heen? Het is oudjaar, en ik ben hier
Zingend vaarwel na vaarwel bij de hemelpoort.

Li Po (8e eeuw)
vert. Dirk Verhaegen