GEDICHT

JAKOBSLADDER

ik zag een man
hij droeg een ladder
ik keek hem aan
hij zei: een Jakobsladder

hij zei: ik zoek een wolk
plaats dan mijn Jakobsladder

ik zei
een wolk geeft toch geen steun?
graaf liever hier een put
zoek diepgang
met uw Jakobsladder

mensen liepen door elkaar
niemand wist waarheen
de man gebaarde wild
hier, kruip op en onder
langs mijn Jakobsladder

acrobaten dag en nacht
engelensprongen
wankele standjes
op en van de Jakobsladder

een barmeid schaars gekleed
wees hem de deur
ga elders met je ladder,
ladderzatte Jakobsladder

ziedaar de mens:
molenwiekend,
hakkend slaags in 't puin
met afgeknakte stelten
met stukgeslagen Jakobsladders

Dirk Verhaegen,
december 2017