9/25/2022
9/08/2022
9/05/2022
NATASCHA WODIN
'Urenlang verkeerden we in een roes, door de muziek smolten alle verschillen tussen ons als sneeuw voor de zon. Het was alsof de stemmen er weet van hadden waar wij vandaan kwamen en waar we heen gingen, alsof zij het geheim kenden, het antwoord op de eeuwige vraag waarom. Ze leken ons het enige wat niet zou vergaan - zelfs als alles al zou zijn vergaan, de aarde, de sterren, ons melkwegstelsel en wijzelf, zouden die stemmen nog in het uitgestorven heelal, in het niets weerklinken. Zij waren hetgeen van ons zou resteren, de boodschap over ons, over de schoonheid, het verlangen en de eenzaamheid van de menselijke soort.'
Natascha Wodin: Nastja's tranen
Atlas Contact, 2022, ISBN 978 90 450 4659 4
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2024
(16)
- ► november 2024 (1)
- ► oktober 2024 (1)
-
►
2023
(20)
- ► december 2023 (1)
- ► augustus 2023 (2)
- ► april 2023 (1)
-
▼
2022
(24)
- ► december 2022 (1)
- ► augustus 2022 (1)
- ► maart 2022 (1)
-
►
2021
(20)
- ► april 2021 (1)
-
►
2020
(29)
- ► oktober 2020 (1)
-
►
2019
(25)
- ► oktober 2019 (1)
-
►
2018
(30)
- ► oktober 2018 (1)
-
►
2017
(26)
- ► november 2017 (1)
- ► september 2017 (1)
- ► augustus 2017 (1)
-
►
2016
(26)
- ► december 2016 (1)
- ► november 2016 (1)
-
►
2015
(44)
- ► november 2015 (1)
- ► oktober 2015 (1)
- ► januari 2015 (1)
-
►
2014
(46)
- ► december 2014 (1)
- ► november 2014 (1)
- ► oktober 2014 (4)
-
►
2013
(51)
- ► december 2013 (1)
- ► november 2013 (11)
- ► augustus 2013 (1)
- ► april 2013 (1)
-
►
2012
(71)
- ► september 2012 (11)
- ► april 2012 (14)
-
►
2010
(87)
- ► december 2010 (11)
- ► november 2010 (11)
- ► oktober 2010 (14)
- ► september 2010 (7)
-
►
2009
(96)
- ► september 2009 (10)
- ► augustus 2009 (13)