GEDICHT

STEEN OP GOED GELUK

Ik zag een bol op een kubus.
Het was in Worms, niet in Weimar.
Het was geen bedenksel van Goethe.
Het was geen filosofisch monument in zijn tuin.
Het was geen altaar voor het goed geluk.
Het was geen cadeau voor Charlotte Stein.
De geometrie had niets met de loge te maken.
De bol symboliseerde niet het wisselvallige
en de kubus niet het standvastige.
Het was zelfs geen echte kubus.
Het was een quasi-kubus,
een breed uitgevallen muurtje,
bedekt met een deksteen en begroeid met mos.
Het stond daar, maar het kon ook anders.
Een toeval op mijn wandeling.

Dirk Verhaegen, 2010