11/12/2025
11/07/2025
DERROL ADAMS
Ik was 15 of 16 jaar oud. Het was zomer en ik zat op oude stenen in jonge dwaasheid van vrijheid te dromen. In de zwoele avond showden extreme minirokken in gezelschap van hun trotse mannelijke gezellen. Mijn vader wou nachtelijke foto’s maken en mijn moeder droeg het statief. Het was een moment van fragiele vrede. In de nauwe straatjes bij de Brusselse Grote Markt wist ik waar De Welkom was, de kroeg van de vrijbuiters. Niet dat ik daar klant was, zo ver was ik nog niet. De deur zwaaide open en een man waggelde de deur uit, de straat op: cowboy hat, cowboy boots. Hij had zijn banjo omhangen en zo te zien kon hij nauwelijks op zijn benen staan. Dan ging zijn lied van start en er viel niets meer te lachen. Ik heb nooit een straatzanger gekend die zulke impact had: evident, ongeforceerd, warm en aangrijpend. Na zijn lied ging hij met zijn hoed rond en verzamelde een rinkelend fortuin. Ik wist niet wie hij was maar sedertdien weet ik met zekerheid dat het Derrol Adams was. En best mogelijk dat één van de toehoorders een zeester uit de diepe blauwe zee was. Tot vandaag de dag, dus zestig jaar later, luister ik nog steeds naar die authentieke stem en dat betoverende, nooit vervelende snarenspel.
11/06/2025
11/02/2025
10/27/2025
10/26/2025
10/24/2025
8/20/2025
6/21/2025
5/05/2025
4/08/2025
ALBERT RUBENS
catalogus-monografie (ISBN 978-615-6404-26-8) met
uitvoerig essay door Dirk Verhaegen (Hongaarse en Engelse tekst)
3/12/2025
ENGELEN
Denk niet dat het heiligen zijn, de engelen. Een gekibbel, prietpraat en afgunst. En dan heb ik het niet over de strijd tussen de goede engelen en de opstandelingen. Neen, die zogezegd goede engelen, dat is een raar volkje. Je moet ze horen. Als je ze uitnodigt kan je wel een en ander verwachten. Net het volkje dat zich klaarmaakt voor een modedefilé. Over kleuren, over de kleuren van hun vleugels. Degradé-blasé. Bij de ene moet het zoals bij Giotto zijn, en bij de andere zoals bij Fra Angelico. Sommigen dwepen hautain met Balla’s iridiserende compenetraties of zweren bij Albert Munsell of bij Wilhelm Ostwald. En die woordjes! Hun mondjes staan er naar. Petit bleu, fleur de lin gecombineerd met rose bagatelle. En over de knieval bij de annunciatie. Dat was studeren en ijver wie met de pluimen ging lopen. Wat een wereld! Over het woord colorimetrie struikelen ze uiteraard. Gevleugelde beperking. Enfin, je zou al blij zijn met gewoon wat tuinvogels in de struiken.
3/08/2025
3/03/2025
2/01/2025
Abonneren op:
Reacties (Atom)
Blogarchief
-
▼
2025
(16)
- ► oktober 2025 (3)
- ► april 2025 (1)
- ► februari 2025 (1)
- ► januari 2025 (1)
-
►
2024
(17)
- ► december 2024 (1)
- ► november 2024 (1)
- ► oktober 2024 (1)
-
►
2023
(20)
- ► december 2023 (1)
- ► augustus 2023 (2)
- ► april 2023 (1)
-
►
2022
(24)
- ► december 2022 (1)
- ► augustus 2022 (1)
- ► maart 2022 (1)
-
►
2021
(20)
- ► april 2021 (1)
-
►
2020
(29)
- ► oktober 2020 (1)
-
►
2019
(25)
- ► oktober 2019 (1)
-
►
2018
(30)
- ► oktober 2018 (1)
-
►
2017
(26)
- ► november 2017 (1)
- ► september 2017 (1)
- ► augustus 2017 (1)
-
►
2016
(26)
- ► december 2016 (1)
- ► november 2016 (1)
-
►
2015
(44)
- ► november 2015 (1)
- ► oktober 2015 (1)
- ► januari 2015 (1)
-
►
2014
(46)
- ► december 2014 (1)
- ► november 2014 (1)
- ► oktober 2014 (4)
-
►
2013
(51)
- ► december 2013 (1)
- ► november 2013 (11)
- ► augustus 2013 (1)
- ► april 2013 (1)
-
►
2012
(71)
- ► september 2012 (11)
- ► april 2012 (14)
-
►
2010
(87)
- ► december 2010 (11)
- ► november 2010 (11)
- ► oktober 2010 (14)
- ► september 2010 (7)
-
►
2009
(96)
- ► september 2009 (10)
- ► augustus 2009 (13)












