VRIJ NAAR SHELLEY

De filoasoafee van de leefde

I

De bronne komme in riveere
En de riveere in den ocejoen,
Uug vanboave melangeire loechte
me zeut emoasse soem;
Niks of neverans es eet inkel;
Alles es dei uge wet getraa;
Da't melangeit in iene giest tesoem,
Woeveu ni ik mei-j-aa?--

II

Zeet es o da-te berge lochte kusse
En o da-te bare mekoer al klaisjend zeuke;
Gin bloemmeke za m'et pardonnaire
Ast ni oemzag noe zain breuke;
En oender 't zonneke leit agreoebel de jeir
En zeet de moenestroele de zie es kusse:
Wa's al da zeut gedo ee weid
As a kuskes maai ni komme blusse?

Dirk Verhaegen